Μια μαζική πομπή με πάνω από εκατό χιλιάδες ανθρώπους (300.000 σύμφωνα με τους διοργανωτές) από όλα τα μέρη της Ιταλίας, ξεκίνησε από την Piazza Vittorio και γέμισε την Piazza San Giovanni, όπως έχει συμβεί μόνο στις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων ανδρών και γυναικών στην Ιταλία.
Φωτογραφία: Αντόνιο Φίκο – Rete No Bavaglio.
Ήταν ένα ετερόκλητο λαϊκό κύμα που καταδίκασε απερίφραστα τη γενοκτονία που λαμβάνει χώρα στην Παλαιστίνη και τη Γάζα με την απαραίτητη συνενοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και των περισσότερων (αλλά ευτυχώς όχι όλων) των χωρών της ΕΕ. Η καταδίκη χωρίς έφεση προς τη γενοκτόνο κυβέρνηση Νετανιάχου έρχεται να προστεθεί στην καταδίκη της ξεδιάντροπης πολιτικής της ιταλικής κυβέρνησης που βρίσκεται, όπως πάντα, στη λάθος πλευρά της ιστορίας. Υποστηρικτές της πορείας είναι οι τρεις πολιτικές δυνάμεις που αποφάσισαν τελικά, κάλλιο αργά παρά ποτέ, να καταθέσουν κοινοβουλευτική πρόταση που, αν εγκριθεί, θα ανατρέψει την τρέχουσα εξωτερική πολιτική της Ιταλίας. Το στοίχημα του Δημοκρατικού Κόμματος, του Κινήματος 5 Αστέρων και της Πράσινης Αριστερής Συμμαχίας κερδήθηκε καθώς η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Ήταν μια ενωτική κινητοποίηση που, χάρη στο σαφές και γνωστοποιημένο νωρίτερα περιεχόμενο, απέσπασε την πεπεισμένη προσχώρηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Επανίδρυσης, αλλά κυρίως των απλών πολιτών που αισθάνθηκαν το αστικό και ηθικό καθήκον να βγουν στους δρόμους φωνάζοντας «Όχι στο όνομά μας» και ανεμίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες παλαιστινιακές σημαίες. Και ανάμεσα στο πλήθος μπόρεσα να διακρίνω τον ακούραστο Alex Zanotelli, φορώντας την καφίγια και ένα αφρικανικό μπλουζάκι.
Ο συγγραφέας και καθολικός κληρικός, Άλεξ Ζανοτέλι.
Από τη σκηνή, κάτω από έναν καυτό ήλιο, που ευτυχώς μετριάστηκε από το θαλασσινό αεράκι, υπήρξαν πολλές ομιλίες και μαρτυρίες, συμπεριλαμβανομένης της ομιλίας του Γκαντ Λέρνερ (σ.τ.σ Εβραίος δημοσιογράφος γεννημέρνος στη Βηρυτό, που έχει γράψει βιβλίο και κείμενα για το ισραηλινοπαλαιστινιακό θέμα), ο οποίος βροντοφώναξε «ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ», ως μέλος της ποικιλόμορφης εβραϊκής κοινότητας. Σημαντικές ήταν επίσης οι ομιλίες της Λουΐζας Μοργκαντίνι, η οποία δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια με την ένωσή της AssopacePalestina, και του Γιουσέφ Σαλμάν, επικεφαλής της παλαιστινιακής κοινότητας της Ρώμης και του Λάτσιο. Ο Σαλμάν δήλωσε επί σκηνής: “Οι Εβραίοι είναι αδέρφια μας. Στην ιστορική Παλαιστίνη, πριν από τη γέννηση του κράτους του Ισραήλ, μουσουλμάνοι, χριστιανοί και εβραίοι ζούσαν μαζί ειρηνικά επί αιώνες”.
Ο κόσμος αρχίζει να βγαίνει από την πλατεία, τη στιγμή που η ουρά της πομπής δεν έχει καταφέρει ακόμη να εισέλθει. Από τη σκηνή ακούστηκε νέο κάλεσμα να επιστρέψουν στην πλατεία στις 21 Ιουνίου για την εθνική διαδήλωση ενάντια στις ευρωπαϊκές πολιτικές του λεγόμενου ReArm.
Φωτογραφίες: Μάουρο Ζανέλα – Rete No Bavaglio
